معیارهای رده‌بندی

ترس:

ترس در اثر عدم وجود امنیت و اعتماد به فضای موجود ایجاد می‌شود. برخی از بازی‌های ویدئویی با ایجاد ترس فزاینده با کمک محتوای‌شان باعث ایجاد استرس‌های مزمن، لکنت زبان در کودکان، بروز بیماری‌های قلبی و ایجاد حس بدبینی و رفتارهای محافظه‌کارانه می‌شود.

خشونت:

برخی بازی‌ها محتوایی بسیار خشن دارند که به وسیله‌ی آن کاربر را مجبور به انجام اعمال خشونت‌آمیز با کمک سلاح‌های سرد و گرم می‌کنند یا خشونت را با کمک محتوای داستانی و دیداری خودشان به شکلی عریان به نمایش می‌گذارند.

مواد مخدر و دخانیات:

دیدن سیگار کشیدن یا مصرف مواد مخدر توسط شخصیت اصلی بازی که از بسیاری جهات چهره‌ی خوبی از او در محتوای داستانی بازی به نمایش گذاشته شده، تابوی استفاده از این مواد را توسط کاربر از بین می‌برد و امکان مصرف آنها توسط کاربر در دنیای واقعی را افزایش می‌دهد.

محرک‌های جنسی:

به تصویر کشیدن روابط جنسی، ترویج تنوع طلبی جنسی با کمک ارائه‌ی تصاویر مستهجن و غیره باعث ایجاد ناهنجاری‌های روحی در کاربر شده و احتمال بروز رفتارهای خارج از عرف و شرع در او ایجاد می‌شود.

نقض ارزش‌های ایرانی-اسلامی:

بازی‌ها به دلیل شکل و محتوای رسانه‌ای خاص خود، قادر هستند به شکل پیدا و پنهان، اصولی را به خورد کاربران بدهند که برخلاف موازین دینی و اسلامی باشد. مانند نمایش محتوایی توهین به اماکن مقدس، شخصیت‌های مذهبی و دینی و نقض ارزش‌های ایرانی و اسلامی.

ناهنجارهای اجتماعی:

کاربران با کمک محتوای برخی از بازی‌ها، استفاده از کلمات رکیک، شکستن هنجارهای اجتماعی و اعمال رفتارهای ناشایست را می‌آموزند که باعث آسیب های اجتماعی جبران ناپذیر است.

یأس و ناامیدی:

وقتی یک بازی کاربر را مجبور به انجام کاری می‌کند که دوست ندارد یا او را از انجام کاری که به نظرش درست است منع می‌کند، به‌شکل پنهان و درونی باعث ایجاد حس ناامیدی و افسردگی در او می‌شود.