Dr. Driving 2 یک بازی رانندگی و مسابقهای دوستداشتنی است که کار ساخت و عرضهی آن را استودیو بازیسازی SUD Inc. انجام داده است. بازی دارای حالتهای مختلف است که هر کدامشان دنیای خاص خود را دارند و طرز بازی کردن خاصی را میطلبند اما همه در یک چیز مشترکاند؛ رانندگی.
تنوع در گیمپلی
بازی با آموزشهای ابتدایی نحوهی رانندگی آغاز میشود. در اینجا بازیباز یاد میگیرد چگونه دنده عوض کند، جلو و عقب برود و ماشین را کنترل کند. دکتر درایوینگ ۲، شش حالت بازی از جمله تاکسی و تورنمنت دارد که هر کدام متشکل از چندین فصل هستند و هرکدام مراحل گوناگونی دارند که میتوان آنها را تجربه کرد. در مرحلهی زماندار، کی به مقصد رسیدن مهم است و در منطقهی کار، بازیباز باید حواس جمع باشد که به این طرف و آن طرف جاده منحرف نشود و یا با ماشینها و موانع برخورد نکند وگرنه باید مرحله را از اول شروع کند.
فرآیند تیونینگ و بهینهسازی ماشینها
دکتر درایوینگ ۲، تعداد زیادی ماشین دارد که برای راندن آنها باید تک به تک اجزای آنها مثل موتور، گیربکس، سیستم تعلیق و ... را به دست آورد و سرهم کرد. در ابتدا بازیباز، بازی را با یک ماشین قدیمی و زرد رنگ شروع میکند که از نظر حداکثر سرعت، شتاب و ... چنگی به دل نمیزند. ماشینها هر چه مدلشان بالاتر میرود و شیکتر میشوند، هزینهی بیشتری برای تولید قطعات و سرهمبندیشان نیاز است ولی به موازات آن شتاب، هدایتپذیری و نهایت سرعت آنها هم بیشتر و بهتر میشود.
نوا و نما
بازی موسیقی خاصی در ضمیمهاش پخش نمیشود و تا گوش کار میکند به جز صدای گاز، بوق، چراغ و اینجور چیزها نوای دیگری نمیشود شنید. به احتمال زیاد این تصمیم برای افزایش تمرکز بازیباز روی گیمپلی و اصل بازی، که همان تجربه شبیهسازی رانندگی است، گرفته شده است.
بازی از گرافیک آنچنانی برخوردار نیست و مدلها و محیط از طراحی حرفهای و باکیفیتی برخوردار نیستند. در و دیوار محیط اطراف جاده، بازیکن را به یاد بازیهای دههی ۹۰ میلادی میاندازد ولی با میزانی قابل چشمپوشی از بهبود و پیشرفت. ولی در کل به عنوان یک بازی که تمرکزش صرفاً روی تجربهی رانندگی است میتوان آن را تحمل کرد. در کل رنگها خیلی سرزنده نیستند ولی قابل قبولاند مانند دیگر بخشهای ظاهری بازی.
دکتر درایوینگ ۲ با یک نکتهی مهم دربارهی فرهنگ صحیح رانندگی آغاز میگردد؛ پیش از شروع بازی و به هنگام نمایش نام استودیو بازیساز تا زمانی که بازیکن کمربند ایمنی را نبندد امکان ورود به بازی و شروع رانندگی به او داده نمیشود. دکتر درایوینگ ۲ در واقع یک شبیهساز رانندگی است. درست است که فضای آن آنچنان واقعی نیست ولی میتواند تمرینی کمابیش مناسب برای یادگیری رانندگی باشد.
همانطور که اشاره شد برای باز کردن ماشینهای بازی باید تمام اجزای آن را به دست آورد و این فرآیند طولانی میتواند باعث بازی کردن بیش از حد و اعتیاد کودک شود. متأسفانه قسمت تبلیغات اجباری بازی، یکی از نکات منفی که قطعاً تضادهایی با فرهنگ ایرانی و اسلامی دارند و لازم است والدین برای این مورد چارهاندیشی لازم را انجام دهند.