دلیران، یک بازی تفننی و امتیازی ساخته‌ی استودیوی بازی‌سازی مشکات است که در تلاش است تا مفهوم ارزشمند استکبارستیزی و مقابله با ظلم و ظالم را به مخاطب برساند. بازی پنج فصل دارد و بازیکن باید در نقش یک دلیر مبارز با دشمنان به ستیز بپردازد و آن‌ها را هلاک کند. دلیران گرافیک، طراحی محیط و موسیقی نه خیلی خوب و نه خیلی بدی دارد. در مجموع بازی‌باز با اثری معمولی روبروست اما نباید از دغدغه‌ی فکری مهمی که پشت این بازی نهفته است غافل شد.
درباره‌ی چه تیپو سلطان می‌دانید؟ انتفاضه فلسطین چه؟
دلیران تلاشی ستودنی و بسیار شایسته‌ی توجهی در معرفی شخصیت‌های انقلابی و استعمارستیز سراسر جهان به مخاطبان خود دارد. بازی پنج فصل دارد که در هر کدام از آن‌ها بازیکن کنترل یک شخصیت درگیر در یک حرکت ظلم‌ستیزانه را بر عهده دارد. رئیسعلی دلواری و جنبش جنوب (تنگستان)، چه گوار و نبرد کوبا، تیپو سلطان و نبرد منگالور، انتفاضه فلسطین و جنبش من نمیتوانم نفس بکشم آمریکا نام فصول بازی است. پیش از آغاز مراحل هر فصل، اطلاعاتی خلاصه و جمع و جور درباره‌ی رهبران و جنبش‌هایی که اشاره شد به بازیکن داده می‌شود که تا حدودی بازیکن را با کلیت ماجرا آشنا می‌سازد.
گیم‌پلی
گیم‌پلی دلیران بر پایه‌ی نشانه‌روی با کلت در دست بازیکن و تیراندازی به دشمنان استوار گردیده است. بازیکن باید تمرکز کند، نشانه بگیرد و تمام دشمنان را تار و مار کند. هر چه بازی جلوتر می‌رود برای ایجاد تنوع و رفع یکنواختی در بازی، موانع و مهمات جدیدی مانند TNT به آن اضافه می‌شود ولی این تلاش‌ها منجر به موفقیت چندانی نمی‌شوند. در کل گیم‌پلی بازی آنچنان جذاب نیست علی‌الخصوص وقتی که بازیکن کمی سنش بالا باشد علاقه‌ای به بازی نشان نخواهد داد.
نوا و نما
در بخش موسیقی بازی، چنانچه از جلوه‌ی صوتی بدآهنگ مردن دشمنان که خیلی مصنوعی است و روی کار ننشسته چشم‌پوشی کنیم بازی‌ساز کوشیده است قطعات صوتی قرار گرفته روی اثر متناسب با فضای هر فصل مثلاً موسیقی یادآور هندوستان یا جنوب ایران باشد و تا حدودی نیز در این بخش موفق ظاهر شده است. یک نکته‌ی منفی دلیران این است که نمی‌توان موسیقی آن را کم و زیاد یا قطع کرد و اگر باب میل بازیکن نباشد یا باید بازی را ببوسد و بگذارد کنار یا با آن بسوزد و بسازد.
گرافیک بازی خیلی خفن و عجیب و غریب نیست. بخواهیم دقیق‌تر به موضوع نگاه کنیم بازی به جای اینکه به مؤلفه‌های گرافیکی بازی توجه کند، تمرکزش روی محتوا و مفهوم والایی است که بازی می‌خواهد به بازیکن منتقل کند. محیط‌ها، شخصیت‌ها و منوی بازی طراحی خوبی دارند و جزئیاتشان نیز در حد مطلوبی کار شده است.
بازی دلیران به علت نشان دادن پاشیدن و فوران کردن خون، پرتاب شدن اجساد هنگام ترکیدن مواد منفجره و برخورد تیر به دشمنان و خروج روح از بدنشان دارای خشونت است و ممکن است برای کودکان کم سن و سال مناسب نباشد. اما از طرف دیگر بازی می‌تواند به کودکان در شناساندن چهره‌های انقلابی و اهل مقاومت (خارجی و داخلی) در برابر استعمارگران و متجاوزان کمک کند که یک ویژگی بسیار ارزشمند و مهم بازی است.
- تبلیغات یا آرم های تجاری در محیط بازی نشان داده شده است
- نیازمند اتصال به اینترنت برای انجام بازی است
هیچ نظری ثبت نشده است.
هیچ نظری ثبت نشده است.
تهیه‌ی بازی
