ایندیانا جونز برای ایکس‌باکس، همون Ghost of Tsushima برای پلی‌استیشن است!
ایندیانا جونز برای ایکس‌باکس، همون Ghost of Tsushima برای پلی‌استیشن است!

حالا نوبت تیم سبزه!

طرفداران ایکس‌باکس، امروز روز شماست! خیلی وقته منتظر این لحظه بودید و کلی وعده‌های الکی شنیدید، اما بالاخره تیم سبز پیروز شد. بازی Indiana Jones and the Great Circle در OpenCritic امتیاز ۸۶ گرفته و ایکس‌باکس هم به جمع برندگان پیوسته. البته ایندیانا جونز انتظار داشت وقتی از راه می‌رسه، Redfall، Starfield، Hellblade یا حتی Microsoft Flight Sim رو تو جمع ببینه، اما بالاخره ایکس‌باکس هم به نسل جدید بازی‌ها ملحق شد، البته خیلی دیر!

البته این موفقیت، مثل خیلی از موفقیت‌های دیگه، یه سری اما و اگر هم داره. «اریک سوییتزر» از TheGamer، تو امتیازدهی به The Great Circle یه کم  مخالف جمع بوده و بهش یه امتیاز معمولی ۳.۵ از ۵ داده.

نکته‌ی اصلی بحث اریک اینه که بازی به عنوان یه تجربه‌ی روایی خطی، فوق‌العاده‌ست، اما دنیای باز و اضافاتش، یه کم قدیمی و خسته‌کننده‌ست. این نقد تو خیلی از نقدهای با امتیاز بالاتر هم دیده می‌شه. انگار که بیشتر منتقدا قبول دارن که محتواهای فرعی بازی، در بهترین حالت غیرضروری و در بدترین حالت مضرن، اما این موضوع رو اونقدر مهم نمی‌دونن که بخواد روی ارزیابی کلی بازی تأثیر بذاره.

باید ببینیم واکنش مردم به این اختلاف نظرها و به طور کلی به خود بازی چی می‌شه، اما من حدس می‌زنم که با آغوش باز ازش استقبال می‌کنن. علاقه‌ی مردم به ایندیانا جونز و گرسنگی طرفدارا برای دیدن این شخصیت روی پرده‌ی سینما (به علاوه‌ی  اشتیاق ایکس‌باکس برای یه برد درست و حسابی) باعث می‌شه The Great Circle از پس هر مشکلی بربیاد.

اگه این بازی، علاوه بر گرفتن امتیاز بالا از منتقدا، با وجود نقدهای مخالف و انتقاد مداوم از گیم‌پلی قدیمی که زمان بازی رو طولانی‌تر می‌کنه (در حالی که می‌تونست به عنوان یه ماجراجویی جمع‌وجورتر قوی‌تر باشه)  بتونه نظر مردم رو هم جلب کنه، اون وقت یه شباهت خیلی واضح وجود داره: Indiana Jones and the Great Circle برای ایکس‌باکس، همون Ghost of Tsushima برای پلی‌استیشن می‌شه.

بازی Ghost of Tsushima هم امتیاز مشابهی داشت و در OpenCritic امتیاز ۸۴ رو کسب کرد. اون بازی هم به خاطر اکشن سریع، صحنه‌های سینمایی نفس‌گیر و هیجان‌انگیز بودنش تحسین شد. و البته،  برای اون بازی هم توصیه می‌شد که بیشتر علامت‌های روی نقشه رو نادیده بگیرید.

با اینکه من عاشق بازی‌های خلاقانه و نوآورانه‌ای هستم که از نظر روایت یا تکنولوژی کار جدیدی انجام می‌دن، اما به این بازی‌های ساده و سرگرم‌کننده هم نیاز داریم.

من به شخصه یه صنعت پر از بازی‌های تک‌نفره با کلی اکشن و زد و خورد که یه سری چیزهای اضافی هم توشون هست رو به این جهنم سرویس‌های آنلاین و مدل کسب درآمدی که الان توش گیر افتادیم ترجیح می‌دم.

Ghost of Tsushima با اینکه خیلی زیبا بود، اما تو سال ۲۰۲۰ یه کم قدیمی به نظر می‌رسید، مخصوصاً که خیلی نزدیک به The Last of Us Part 2 منتشر شد.

به نظر می‌رسه که Indiana Jones هم همین‌طوره، مخصوصاً که بیشتر با Uncharted مقایسه می‌شه، یه مجموعه‌ای که آخرین بازیش تو سال ۲۰۱۶ منتشر شد.

و اما می‌رسیم به این سؤال که: اصلاً برام مهمه؟ جوابم اینه که «نه خیلی». این یه بازیه که بر اساس یه فیلم دهه هشتادی ساخته شده که داستانش تو دهه چهل میلادی می‌گذره.

خب، معلومه که یه بازی ویدیویی خلاقانه و نوآورانه با یه سبک جدید و بی‌سابقه فوق‌العاده می‌شد، اما استودیوهای بازی‌سازی مدام دارن تعطیل می‌شن، چون مجبور شدن ریسک‌های خیلی بزرگ بکنن. اگه Indiana Jones فقط یه بازی ویدیویی خوب و قدیمی باشه، برای من کافیه.

علاقه‌ی من به Ghost of Tsushima به مرور زمان بیشتر شد. تو اولین بار که بازیش کردم، ناامیدم کرد. انگار که داشتم از روی عادت بازی می‌کردم و خودم رو مجبور می‌کردم که یه سری کارهای بی‌معنی رو انجام بدم تا فقط یه چک لیست رو تیک بزنم. من تک تک اهداف و آیتم‌های  بازی رو جمع کردم، اما پشیمون شدم.

تو یه دوره‌ی بازی سریع‌تر، که دیگه می‌دونستم چی در انتظارمه، خیلی بیشتر ازش لذت بردم و چیزهایی رو دیدم که الان بهم امید می‌ده که Ghost of Yotei می‌تونه به یه بازی عالی تبدیل بشه.

من با چشم باز می‌رم سراغ The Great Circle و امیدوارم که اولین تجربه‌م ازش، مثل دومین تجربه‌ام از Tsushima باشه. فقط می‌خوام دوباره عاشق ایکس‌باکسم بشم.