روش هایی برای پیشگیری از وابستگی بچه‌ها به بازی‌های ویدئویی
- ۱۴۰۳/۰۵/۲۳ ساعت ۱۰:۱۳
- سواد بازی
- ۸۹ بازدید
وابستگی به بازی‌های ویدئویی در بچه‌ها می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. با این حال، با برنامه‌ریزی و ایجاد تعادل مناسب، می‌توان از این وابستگی پیشگیری کرد. در ادامه، برخی از روش‌های موثر ارائه می‌شود
روی بازی‌های ویدئویی هم درست همان طور نظارت کنید که لازم است روی تلویزیون و رسانه‌های دیگر نظارت داشته باشید. والدی باشید که در عین مراقبت از فرزندتان و دوست داشتن او، حواستان به نظم و انضباط او هم هست. درست است که بازی‌هایی ویدئویی می‌توانند نوعی تجربه‌ی یادگیری باشند اما چیزهای سرگرم‌کننده‌ی متنوعی در اختیار فرزندتان قرار دهید تا هرگز به یک چیز ثابت وابسته نشود. حتماً او را به مطالعه، ورزش کردن، برقراری رابطه با بچه‌های دیگر و تماشای برنامه‌های خوب تلویزیونی ترغیب کنید. همه چیز باید در حد تعادل وجود داشته باشد. به توصیه‌ی آکادمی پزشکی اطفال، بچه‌ها باید حداکثر یک یا دو ساعت در روز را در برابر صفحه‌های نمایشی الکترونیک (در حال تماشای تلویزیون، دی‌وی‌دی و ویدئو یا انجام بازی‌های ویدئویی دستی، کنسولی و کامپیوتری یا در حال استفاده‌های غیرآکادمیک از کامپیوتر) بگذرانند. این یعنی ۷ تا ۱۴ ساعت در کل هفته.
در ادامه برخی از روش‌های موثر برای پیشگیری از وابستگی به بازی‌های ویدئویی ارائه می‌شود:
ایجاد محدودیت های مشخص
- تعیین زمان مشخص برای بازی: زمان مشخصی را برای بازی تعیین کنید و به آن پایبند باشید.
- مدیریت مکان بازی: انجام بازی‌های ویدئویی دستی، کنسولی و کامپیوتری در مکان‌های خصوصی مانند اتاق خواب، ممنوع.
- تعطیلات بدون بازی: در روزهای تعطیل، فعالیت‌های خانوادگی و تفریحاتی را جایگزین بازی کنید.
بر تاثیرات بازی‌های ویدئویی روی فرزندتان نظارت داشته باشید.
حواستان به رفتارهای او باشد. اگر به نظر می‌رسد در زمانی که مشغول بازی‌های خشونت‌آمیز است، نسبت به خواهر برادرها یا دوستانش پرخاشگرتر شده است، نگذارید آن بازی‌ها را انجام دهد. اما مثلاً اگر پس از انجام یک بازی تاریخی، به تاریخ علاقه‌مند شود، آن بازی برای او مفید بوده است.
به محض آنکه متوجه شدید فرزندتان زمان بیشتری را نسبت به انجام تکالیفش صرف بازی کردن می‌کند و نمره‌های کمی می‌گیرد، زمان بازی کردنش را محدود کنید.
اگر متوجه شدید که فرزندتان به جای ورزش کردن و انجام فعالیت‌های پرتحرک، تمایل به شیوه‌ی زندگی غیرمتحرک دارد، زمان بازی کردنش را محدود کنید. می‌توانید به او اجازه دهید بازی‌های ویدئویی‌ای را انجام دهد که مستلزم فعالیت فیزیکی‌اند. تعداد زیادی از بازی‌ها می‌توانند درست به اندازه‌ی بازی کردن بیرون از خانه برای بازیکن‌های کوچک‌تر مفید و پرتحرک باشند. البته نباید این بازی‌ها به طور کلی جایگزین بازی‌ها و ورزش‌های بیرون از خانه شوند. فعالیت‌های خانوادگی مانند بازی‌های رومیزی، پازل و گردش را برنامه‌ریزی کنید.
فرزندتان را تشویق کنید تا در فعالیت‌های فوق برنامه مدرسه شرکت کند.