هر آرمانشهر، در نهایت به یک ویرانشهر برای تمدن دیگری تبدیل می شود
اگر Frostpunk در مورد بقا بود، پس Frostpunk 2 در مورد ثبات است - یا حداقل پیدا کردن آن. بقا همچنان در قلب گیم پلی و فضای Frostpunk 2 قرار دارد، اما 11 Bit Studios از بازیکنانش می خواهد که این بار بزرگتر فکر کنند. چگونه می توان یک کلان شهر پر رونق و گسترده را در یک زمین بایر سرد و بی رحم ایجاد کرد؟ به گفته جاکوب استوکالسکی کارگردان بازی، با این نوع داستان، مقیاس باید تغییر کند، و به همراه آن، مکانیکهای مختلف شهرسازی و تصویرهای جدیدی از جامعه به وجود میآید.
اگر توسعه Frostpunk 2 را دنبال کرده باشید یا نسخه بتا را تجربه کرده باشید، احتمالاً می دانید که Frostpunk 2 با سرعتی بسیار سریعتر از نسخه اصلی حرکت می کند. Frostpunk 2 به جای مدیریت ساعت به ساعت شهر، روز به روز حرکت می کند. تولید، تا زمانی که کارخانه های شما دارای پرسنل باشند، با سرعت ثابتی حرکت می کنند. این بدان معنا نیست که شما نیازی به مدیریت کارگران و شهروندان خود ندارید بلکه مانند نسخه اصلی، آنها هنوز برای زنده ماندن به غذا، سرپناه و گرما نیاز دارند، اما این مسائل با سرعت بیشتری می آیند و می روند. برای مثال، من تقریباً 200 هفته را با جمعیتی بیش از 10000 نفر در بازی تنها با دو ساعت پشت سر گذاشتم.
با تجربه Frostpunk 2، بزرگترین نگرانی من این بود که تغییرات گسترده فضاسازی نسخه اصلی را تحت الشعاع قرار دهد. در نسخه اول جمعیت اندک و نحوه واکنش آنها به تصمیمات شما به آن دنیا جان بخشید و رفت و آمد شهروندانتان و تعاملات پویا در دنیای آن به Frostpunk شخصیت ویژهای داد، همچنین به نظر می رسید که سرعت و مکانیک Frostpunk کاملاً با تصمیمات دشوار و پیامدهای قابل لمس آن ترکیب شده است. در تئوری، هرچه استودیو ایده اصلی را بزرگنمایی و گسترش دهد، میتواند آن لحظات تصمیمگیری را بیاهمیت جلوه دهد، اما اصلا اینطور نیست. بر اساس نسخه بتا، به نظر میرسد که قلب سرد و یخی Frostpunk با وجود تغییرات فراوان، هنوز دست نخورده است.